vrijdag 31 oktober 2014

E-reader en sokken

Vorig weekend kreeg ik van hubbie een e-reader, dit was iets waar ik al lang over sprak, maar wat ik altijd uitstelde om te kopen.  Maar omdat ik altijd lees en dus altijd en overal boeken mee naartoe sleur vond hij dat het genoeg geweest was en dus kwam er een e-reader.



Dit werd hem dus, maar er was geen beschermhoes bij.
Hubbie zei, die kopen we niet, die kan je best zelf maken met je naaimachine.


Deze voormiddag nog snel aan de machine gemaakt voor we naar het ziekenhuis moesten.
Buitenkant: een katoentje, tussenin fiberfill en binnenkant fleece.
Zo moet hij tegen alle schokken bestand zijn als ik hem meeneem.
Nu zou ik er graag nog een borduurtje opzetten over lezen.
Hier komt dus zeker nog een vervolg op.


De stand van mijn sokken die ik tussenin ook nog wel eens vastneem, nog een halve voet en de eerste sok is af.  Ondertussen begon ik ook al sokken voor Leen, die laat ik later nog wel eens zien.

Vandaag waren we in het ziekenhuis om de catheter te laten plaatsen langswaar de chemobehandeling toegediend wordt en het is heel goed meegevallen, alweer een stapje verder.
Gedurende 4 weken mag hij niet heffen, zeker niks met die arm aan de zijde waar hij zit iets boven zijn hoofd doen, dus kan hij nog volop tekenen en af en toe wat koken of bakken.



woensdag 29 oktober 2014

Alweer potjes en sandalen

Je zal het niet geloven, maar de verzoeken voor blotevoetensandalen blijven hier binnenkomen ondanks dat het herfst wordt.

Op verzoek werden "zilveren" sandaaltjes gemaakt en er werd ook gevraagd of ik er ook gouden zou kunnen maken tegen de feestdagen.
En kijk wat ik in de wolwinkel vond en wat ik ervan maakte.


Zilveren exemplaren zijn al klaar (ze blinken in het echt wel veel feller dan op de foto).


Een geel potje met een praline, een blauw met een bloemetje.


Een gekleurd met bloem en een blauw met een spekkie erop.


En dit is het volgend breiproject voor Liene, een wikkeltruitje zonder mouwen, maar wel in een heel ander kleurtje.

 

De start is alvast gemaakt, het is heel licht en luchtig mohairgaren dat ik met dubbele draad moet breien op naalden 5, een snelklaarprojectje dus.

Verder zit ik nog boordevol plannen voor de nieuwe wolletjes die ik meebracht, maar dat zal nog even moeten wachten, ik heb al genoeg lopende projecten momenteel.



maandag 27 oktober 2014

Debardeurtje (slip-over) af en oproep

Er is toch nog wat gehandwerkt hoor.
Het debardeurtje of de slip-over van Liene is af en vooral door de wol vind ik hem heel mooi geworden.
Kijk zelf maar.


Voorkant (met zakje)


Achterkant met 2 kamsnaps om makkelijker aan en uit te doen.

En dan nu de oproep.

Kennen jullie oudere mensen die veel over geschiedenis en gebruiken weten?
Jeanet en wij zijn op zoek naar informatie over VLAAMSE visserstruien.
Hadden onze vissers een specifieke kledij, anders dan de nederlandse of hadden zij ook zo'n specifieke gebreide truien die door de vrouwen gemaakt werden?
Heeft of weet iemand hier meer over?  Foto's of informatie?
Alles is welkom, we gaan het verzamelen en eventueel toevoegen aan de tentoonstelling van de zeeuwse visserstruien die wij gisteren bezochten.

Op voorhand bedankt!



zondag 26 oktober 2014

Een dag met een gouden randje

Gisteren waren we een ganse dag op uitstap, hoofddoel was Arnemuiden, de tentoonstelling "Truien bij de vleet" over de geschiedenis van de Zeeuwse visserstruien.
Natuurlijk kon een bezoekje aan het winkeltje van Jeanet van Atelier Jaffari niet ontbreken en dus werden de nodige bolletjes wol weer ingeslagen.

Hubbie nam wat pijnstillers in om de dag zonder veel last kunnen rond te krijgen en dat is prima gelukt, we hebben ongelooflijk genoten van alles, kortom een dag met een gouden randje.

Hij had zijn fototoestel meegenomen en maakte alle foto's.


De kerk van Arnemuiden, vlak bij het winkeltje van Jeanet met ervoor het standbeeld van het Zeeuws meisje.


Vol ongeduld om binnen te gaan en op te gaan in de bolletjes wol wachtte ik voor de winkel.


En wat bracht ik mee?


4 bolletjes sokkenwol voor sokken of knuffels of andere dingen....


Een bol blauwe wol om een vissersmuts te breien voor hubbie.


Nog een bolletje verkleurende haakkatoen voor opkikkerpotjes en nog een bol Unicat voor een sjaal, eigenlijk doodzonde want de 2 vorige bollen zitten nog ongebruikt in mijn voorraad.


Het nieuwste patroon van "zij maakt het", de pop Jutta, die ik zeker wil maken!


Als laatste deze streng handgeverfde wol met glitters, waarvoor weet ik niet, alleen al omdat ze zo mooi is.

Omdat de tentoonstelling pas in de namiddag openging (we hadden niet goed gelezen bij de openingsuren en waren er al om half 10) gingen we nog naar Sluis waar we 's middags lekker gegeten hebben en wat gewinkeld.
Dan terug naar de tentoonstelling.


Deze dame verwelkomde ons bij het binnenkomen.


De truien waren overal verspreid opgehangen, duidelijk voorzien van labeltjes over de oorsprong.


Het waren stuk voor stuk prachtige breiwerken waar heel veel uren breiwerk insteken.


Zelfs kindertruitjes hingen ertussen, prachtig gewoon!


Middenin stonden borden met de hele geschiedenis over de truien, echt heel interessant.

Ook buiten rond het museum waren er mooie sfeerbeelden, boten die op herstelling wachten en hubbie zag meteen een mogelijkheid om te tekenen hierin en maakte foto's.


Dit zijn 2 boten die er lagen, maar er waren er nog veel meer.


Dit grappige standbeeld stond er ook.


Een schilderij over het oude Arnemuiden hing aan de muur.


We hadden een hele toffe dag na weken van thuiszitten met een gebroken rib en de laatste weken vol spanning en onderzoeken, we voelden ons uitgelaten na weken van thuiszitten.
Dit gaat zeker nog gebeuren en vaker dan vroeger, genieten van kleine dingen.




donderdag 23 oktober 2014

Nieuws

Eindelijk zullen jullie zeggen, maar het zijn hier dan ook wel heel spannende tijden geweest waarin er in mijn hoofd geen plaats was om te bloggen of om met veel andere dingen bezig te zijn dan met mijn man.
Vandaag zijn we eindelijk bij de dokter kunnen komen en weten we het resultaat van alle onderzoeken.
Gisteren werd er nog een botscan gemaakt en vanmorgen een hersenscan.
De hersenscan was negatief en de botscan duidde aan wat we al wisten, uitzaaiïngen in 1 rib.
Die rib ligt tegenaan de longtumor, die het begin is van alles.
Er zijn nog kleine letseltjes in de longen verder maar heel miniem.
Omdat hij zo weinig last heeft van zijn rib wordt er geen bestraling gedaan, maar meteen gestart met een chemokuur.
Morgen krijgen we in het ziekenhuis de hele uitleg hierrond.
Volgende week vrijdag wordt de catheter geplaatst voor de chemo en misschien al met de eerste behandeling gestart, dat wordt nog meegedeeld.
Hij zal 6 x om de drie weken een chemobehandeling krijgen en na de derde wordt er geëvalueerd of de behandeling aanslaat.
Nadien wordt er gekeken of er nog een behandeling nodig is of niet.
Afwachten weer, maar toch ook een last van je schouders.
Want nu is er bevestigd wat we vermoed hadden en wat hubbie ook steeds bleef beweren, er zit iets kwaadaardigs, maar het situeert zich op 1 plaats en na behandeling komt het goed.

Ik hou hem hieraan!!

HEEL FEL BEDANKT AAN ALLEN DIE ZO MET ONS MEEGELEEFD HEBBEN EN BEMOEDIGENDE WOORDEN STUURDEN OF MAILTJES OF KAARSJES HEBBEN GEBRAND, DIT DOET DEUGD!

Om niet altijd te fel te moeten nadenken heb ik toch geprobeerd om nog wat te handwerken omdat dit me eigenlijk nog het meest ontspant.

Ik maakte nog 2 paar blotevoetensandalen maar vergat foto's te nemen.

Ook opkikkerpotjes werden nog gemaakt, 1 met een bloemetje.


Bovenkant.


En een potje met een snoepje bovenop.



Ook het debardeurtje van Liene (of de slipover) zijn beide stukken af, alleen op de voorkant moet nog een zak komen, dan in elkaar naaien en de hals afwerken.


Zover zijn we al, de wol is echt prachtig en breit heel plezant.

Vanaf nu zullen er wel weer wat meer blogjes verschijnen denk ik.
Nog een fotootje van Liene, waar we tussenin toch nog op gepast hebben en die gelukkig veel afleiding bracht dan.


Iets nieuw: tong uitsteken.


Ze kan bijna alleen staan in het park.


Een echt kruitvatje vol energie!

Zaterdag gaan we naar Arnemuiden naar de Zeeuwse visserstruien kijken.




woensdag 15 oktober 2014

Nieuws en clubje

Gisteravond was het clubje en omdat hubbie redelijk goed was na zijn punctie maandag, heeft hij me toch weten te overtuigen om naar het clubje te gaan, dan heb je een uitlaatklep zei hij.

Heel veel volk was er niet, we waren met 7.
Er werd weer naarstig gewerkt aan allerlei handwerkjes en natuurlijk over alles en nog wat gebabbeld bij een koffie en een koekje.
Dan nu het vervolg van de werkjes.


Marie-Claire maakte een kaart af.


Nicole haakte aan een nieuw doekje.


Marie-Jeanne begon een nieuwe sjaal voor haar die ze op de beurs kocht laatst.


Irma maakte een tijdje geleden dit mooie naaldenboekje, hieronder de binnenkant.




Deze 2 mooie doeken zijn de lopende werkjes van Irma momenteel.


Deze laatste zag je al eerder in vorige blogjes.

Van Greta kan ik niks tonen, ze moest haar vest dat ze begon te breien terug uithalen.

Zelf maakte ik het rugpand af van het debardeurtje (slip-over) van Liene.


Het is echt prachtige wol en hij breit leuk, bovenaan een sluiting waar 2 drukknoopjes inkomen om het makkelijker aan en uit te doen.  Met het voorpand werd al gestart.


En ik maakte nog een paar blotevoetensandalen af, weer eentje minder van mijn lijstje!

Dan nu het voorlopige nieuws van hubbie.
Veel valt er niet te vertellen, de punctie op zich is heel goed meegevallen, alleen de coördinatie in het ziekenhuis was een groot probleem.
Het was een lange vermoeiende dag met allerhande misverstanden.
We gingen naar ginder met het idee een afspraak te hebben om 10u15, je moet dan nuchter zijn van de avond voordien en uiteindelijk zijn we pas om half 3 opgehaald door allerlei omstandigheden.
Er was iets mis met het toestel waarmee dit moest gebeuren, vergeten de afdeling te verwittigen en dus liep het telkens langer uit, maar als je al twee weken een vermoeden hebt van slecht nieuws en je bent zenuwachtig over alles met je nog te wachten staat, wordt je geduld en verdraagzaamheid alsmaar minder (ondervind ikzelf nu ook).
Uiteindelijk is het goed afgelopen, hij moet zich nu deze week nog rustig houden, want hij zou een klaplong kunnen krijgen als hij zich teveel inspant op welke manier ook.
Hij begint het wel moe te worden om altijd stil te moeten zitten omdat hij een heel actief iemand is die graag bezig is en hopelijk komt hier snel een eind aan.
Vrijdag worden we opgebeld over het resultaat van de punctie en wat er zal gebeuren.
Gelukkig mogen we morgen op Liene passen, dan gaat de dag wat sneller voorbij.

Dankjewel voor jullie steun in deze moeilijke tijden!
Het is soms moeilijk om positief te blijven, maar je moet, of je overleeft niet.


maandag 13 oktober 2014

Nummer 2

Eindelijk komt het er dan toch van, hier mijn tweede zelfontworpen biscornu.

Zo ziet hij eruit.


Hij is gemaakt in rood en blauw, dezelfde kleuren waarmee ik mijn merklap ontwerp.


Aan de ene zijde naaide ik blauwe kraaltjes, aan de andere rode.


Boven- en onderkant hebben hetzelfde patroon.


Nog een foto in zij-aanzicht zonder kraaltjes en knoopje.


Hopelijk kan ik toch weer wat mensen inspireren en aanzetten tot het maken van een biscornu.

Bij vragen, mail of schrijf een reactie.
Stuur misschien wat foto's van de resultaten zodat ik ze ook kan zien en tonen hier, altijd leuk.

Nummer 3 is intussen ook al ontworpen en ben ik nu aan het borduren.
Ook aan de merklap wordt al geborduurd, al is het ontwerp zeker nog niet helemaal af, maar nu heb ik andere dingen aan mijn hoofd.

Nogmaals aan iedereen bedankt voor de steun!



zondag 12 oktober 2014

Kabouters en blotevoetensandalen

Ja, de blotevoetensandalen blijven nog effe van de haakpen rollen (of hoe zeg je dat?).
Op verzoek moet ik 3 paar zwarte maken, het eerste is daarvan klaar.


Nog 2 te gaan dus, nog 3 beige en 2 turquoise, er volgen er dus nog meer op deze blog.


En dan de kerstkabouters.  Er is me gevraagd om zo'n 8 of 10 kerstkabouters te maken in rood en wit, een start werd gemaakt, de eerste 2 zijn af.


Gisteren mocht ik nog een paar uurtjes babysitten op Liene, dus werden er weer wat foto's gemaakt.


Kijk, wat een ondeugende blik.


Hele dikke vriendjes met moeke.
Ze had flink gegeten, 7 eetlepels groentepap met bloemkool en 6 eetlepels fruitpap, heel wat voor zo'n klein buikje vind ik.
Zo'n kleine spruit brengt leven in huis!

Morgenvroeg plan ik mijn tweede zelfontworpen biscornu in, dan hebben de kruissteekliefhebsters weer een projectje om te doen.
Ondertussen zijn wij een dagje in het ziekenhuis en hoop ik dat alle duimen en kaarsen ons geluk brengen.